Krioterapia, czyli leczenie zimnem polega na oziębieniu miejscowym (obniżenie temperatury skóry, mięśni, stawów) lub oziębieniu całkowitym (ogólne schłodzenie organizmu). Organizm człowieka w różny sposób reaguje na zimno. Reakcje ustroju i ich charakter zależą przede wszystkim od różnicy między temperaturą ciała, a temperaturą oziębienia. Pod wpływem niskich temperatur następuje pobudzenie mechanizmów regulacji cieplnej ustroju, które ma na celu zmniejszenie utraty ciepła. W efekcie kurczą się naczynia krwionośne skóry i tkanki podskórnej, maleje przepływ krwi i następuje ograniczenie oddawania ciepła otoczeniu. Krew "uciekająca" z zewnetrznych powłok ciała przemieszcza się do głebiej położonych tkanek i tym sposobem ciepło zostaje w ustroju zatrzymane. Ponadto krioterapia powoduje następujące reakcje:

• drżenie z zimna, czyli mimowolne drobne skurcze mięśni wytwarzające cieplo,
• przyśpieszenie przemiany materii w celu wyrównania ubytków ciepła, zwolnienie i pogłąbienie oddechu, wzmożenie wydzielania nerek, hamowanie wydalania potu.

Najważniejsze efekty  terapeutyczne:

• uśmierzenie bólu,
• zmniejszenie obrzęków,
• obniżenie aktywności procesu zapalnego,
• przekrwienie tkanek,
• obniżenie napięcia mięśniowego,
• poprawa siły mięśniowej,
• osłabienie aktywności  procesów zapalnych,
• poprawa stanu funkcjonalnego, polegająca na zwiększeniu zakresu ruchomości chłodzonych stawów,
• skrócenie czasu leczenia kontuzji,
• zdejmowanie szoku termicznego- złagodzenie stanów poparzeniowych.

Do zabiegów krioterapii używamy dwutlenku węgla (CO2) jako czynnika chłodzącego. Uzyskuje on temperaturę -75o C. W odróżnieniu od innych czynników chłodniczych, dwutlenek węgla działa na organizmw dwojaki sposób: fizykalnie jako gaz i nośnik zimna powodując zwężenie naczyń oraz powodując rozszerzenie tych naczyń w drugiej fazie. Dzięki właściwościom CO2 występuje skrócenie pierwotnej reakcji organizmu na zimno, tj.skrócenie schładzania naczyń krwionośnych oraz skrócenia fazy spowolnienia procesów przemiany materii. Reakcja wtórna czyli gwałtowne rozszerzenie naczyń krwionośnych oraz przyśpieszony metabolizm.

Wskazania:

• Choroby narządu ruchu: stłuczenia, krwiaki, urazy tkanek miękkich, obrzęki po złamaniach 
• i zwichnięciach, ostre stany zapalne ścięgien , torebek stawowych i mięśni, przykurcze stawowe pourazowe.
• Choroby reumatyczne: RZS,ostre stany zwyrodnieniowe stawów, ostre zespoły zapaleń okołostawówych, ostra postać dny.
• Choroby układu nerwowego
• Choroby układu krążenia
• Choroby przewodu pokarmowego
• Inne schorzenia